การโตเป็นผู้ใหญ่

ผู้ใหญ่ เป็นคำที่ใช้เรียกมนุษย์ที่ดูแลตัวเองได้

ผู้ใหญ่ ต้องตื่น 6 โมงเช้า เพื่อไปทำงานให้ทัน 8 โมงเช้าทุกวัน

ผู้ใหญ่ ต้องทำอาหารเอง ซักผ้ารีดผ้าเอง ทำความสะอาดเอง

ผู้ใหญ่ ต้องมีรถ ต้องมีค่าน้ำมัน ต้องเอารถไปต่อทะเบียน ต่อประกัน ต้องดูเครื่อง เช็คเครื่อง และก็นำรถไปซ่อม

ผู้ใหญ่ ต้องมีบ้าน ซื้อบ้าน ผ่อนบ้าน ดาวน์บ้าน สร้างบ้าน ตรวจสอบมาตรฐานบ้าน ดูระบบน้ำ ระบบไฟ การฉาบ การปูกระเบื้อง ว่าเรียบร้อยตรงตามที่ตกลงหรือเปล่า

ผู้ใหญ่ ต้องทำงานกับคนอื่น ต้องเอาใจเจ้านาย ต้องซื้อใจลูกน้อง ต้องใช้เวลานอกเหนือจากเวลางานสังสรรค์กับคนในที่ทำงาน

ผู้ใหญ่ ต้องก้มหัวให้กับข้าราชการ ทหาร นักการเมือง และจะต้องกร่างกับคนที่อ่อนแอกว่า

ผู้ใหญ่ ต้องสร้างครอบครัว มีสามี/ภรรยา มีลูก มีภาระ และสุดท้ายก็จะต้องมีชู้ให้ได้

ผู้ใหญ่ เวลาเจ็บป่วย ก็ยังต้องไปทำงาน ผู้ใหญ่ที่ป่วยบ่อย ถือเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เรื่องในสังคมไทย

ผู้ใหญ่ ต้องรู้กฎหมาย ต้องป้องกันตัวเองจากคนไม่ดี และต้องใช้ช่องว่างเอาเปรียบคนไม่รู้กฎหมาย

ผู้ใหญ่ ต้องปั้นหน้าดีใจ เวลาคนอื่นได้ดี ต้องปั้นหน้าเสียใจ เวลาคนอื่นเสียใจ ต้องพูดคุยหัวเราะกันแบบไม่มีเหตุผล ต้องทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุผล

ผู้ใหญ่ ต้องเห็นเด็กทุกคนในโลกนี้โง่ ผิด หาดีไม่ได้ และต้องตั้งกฎระเบียบขึ้นมา เพื่อควบคุมเด็กๆ ไม่ให้มีความคิดสร้างสรรค์แปลกใหม่ไปกว่าตัวเอง ทุกสิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่เคยเจอ ถือเป็นสิ่งผิดและเลวร้ายทั้งสิ้น



ผู้ใหญ่นี่เป็นลำบากจัง